Diagnostyka i leczenie w kierunku jaskry

W pierwszej kolejności ma miejsce wstępne okulistyczne badanie w kierunku jaskry oraz wywiad, w trakcie którego lekarz zadaje szczegółowe pytania dotyczące historii chorób oczu, objawów oraz czynników ryzyka jak np. występowanie tej choroby w rodzinie. Następnie lekarz wykonuje badanie tonometryczne czyli dokonuje pomiaru ciśnienia wewnątrzgałkowego sprawdzając, czy jest ono w normie, ponieważ wysokie ciśnienie jest jednym z głównych objawów jaskry. Lekarz bada także pole widzenia, oceniając czy występują w tym zakresie jakieś ubytki, co mogłoby świadczyć o uszkodzeniu nerwu wzrokowego spowodowanym przez jaskrę. W ramach dalszej diagnostyki, jeśli istnieje uzasadnione podejrzenie jaskry, przeprowadzane są takie badania, jak OCT czy gonioskopia, pozwalające na dokładną ocenę stanu nerwu wzrokowego oraz kąta przesączania. W oparciu o wyniki tych badań podejmowana jest decyzja o wdrożeniu leczenia – bądź to farmakologicznego, bądź kierując pacjenta na zabieg chirurgiczny lub laserowy, jeśli jest to konieczne. Pacjenci z jaskrą powinni także zgłaszać się regularnie na wizyty kontrolne, pozwalające monitorować ciśnienie wewnątrzgałkowe i stan wzroku. W przypadku jaskry bardzo ważne są badania profilaktyczne, ponieważ choroba ta może się rozwijać przez długi czas bezobjawowo, a to powoduje, że pacjenci często nie zdają sobie sprawy z tego, że są chorzy.

Jaskra diagnostyka i leczenie to działania niezbędne w walce z tą chorobą, która, jeśli nie będzie leczona, prowadzi do utraty wzroku. Regularne badania oraz odpowiednio dobrana terapia mogą skutecznie spowolnić postęp choroby i umożliwić pacjentom utrzymanie wysokiej jakości życia przez wiele lat, tym bardziej, że dzięki nowoczesnym metodom diagnostycznym i szerokiemu zakresowi dostępnych opcji leczenia, jaskra jest współcześnie chorobą, którą można kontrolować, pod warunkiem jednak, że zostanie wykryta we wczesnym etapie.

W leczeniu tego poważnego schorzenia stosuje się różne metody, jak leczenie farmakologiczne, w szczególności za pomocą kropli obniżających ciśnienie wewnątrzgałkowe. Istnieje wiele grup leków, które działają na różne mechanizmy regulujące ciśnienie w oku. Lekarz może przepisać terapię z użyciem beta-blokerów lub inhibitorów anhydrazy węglanowej, które obniżają produkcję cieczy wodnistej, prostaglandyn, zwiększających odpływ cieczy wodnistej z oka, bądź też agonistów alfa-2-adrenergicznych, zarówno obniżających produkcję cieczy wodnistej, jak i zwiększających jej odpływ z oka.

Jeśli jednak farmakologiczne leczenie jaskry Łódź nie przyniesie efektów, można zastosować metody chirurgiczne. Wykorzystuje się tu laserowe leczenie jaskry, m.in. za pomocą urządzeń YAG, poprawiających odpływ cieczy wodnistej z oka, co wspiera obniżanie ciśnienia wewnątrzgałkowego. Z kolei trabekulektomia to zabieg polegający na stworzeniu nowego odpływu cieczy wodnistej, co również umożliwia obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowego. A jeśli inne metody nie są wystarczająco skuteczne, a przypadek jaskry jest bardziej zaawansowany, stosuje się implanty drenujące. Nowoczesne metody leczenia jaskry to dodatkowo metody mikrochirurgiczne, o niewielkiej inwazyjności, które pozwalają pacjentom na szybki powrót do normalnej aktywności.

Badania w kierunku jaskry opierają się na różnych procedurach medycznych, a jedną z podstawowych jest tonometria, czyli pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego. Mierzy się je w celu oceny ryzyka uszkodzenia nerwu wzrokowego, ponieważ wzrost ciśnienia w oku jest jednym z głównych czynników ryzyka jaskry. Pomiar ciśnienia można przeprowadzić różnymi metodami: tonometria bezdotykową, aplanacyjną czy dynamiczną. Kolejne narzędzie diagnostyczne to badanie pola widzenia, które umożliwia ocenę stopnia utraty pola widzenia, m.in. w wyniku uszkodzenia nerwu wzrokowego. Badania profilaktyczne jaskra są szczególnie pomocne w monitorowaniu postępu jaskry oraz w ocenie skuteczności leczenia. OCT to technika obrazowania za pomocą tomografii koherentnej, umożliwiająca ocenę struktury nerwu wzrokowego i siatkówki. Dzięki temu badaniu możliwe jest wykrycie wczesnych zmian w nerwie wzrokowym, które mogą sugerować rozwój jaskry. Kolejnym badaniem stosowanym w diagnostyce jaskry jest gonioskopia, którą wykorzystuje się do oceny kąta przesączania w oku. Gonioskopia pozwala na diagnozowanie jaskry z zamkniętym kątem, która jest rzadziej występującą, ale za to bardziej agresywną postacią tej choroby. Badaniem wspierającym diagnostykę jest tu również tonografia, oceniająca zdolność oka do odprowadzania cieczy wodnistej. Nieprawidłowe odprowadzanie ma bowiem wpływ na zwiększenie ciśnienia wewnątrzgałkowego, co zaś znacznie zwiększa ryzyko wystąpienia jaskry.

Badanie pod kątem jaskry (a w przypadku jej stwierdzenia – im wcześniejszego, tym lepiej – leczenie), powinno być przeprowadzane w przypadku osób po czterdziestym roku życia, najlepiej w czasie regularnych czyli mających miejsce minimum co trzy lata badań kontrolnych, szczególnie jeśli w rodzinie pacjenta występuje historia jaskry. Zalecenia diagnostyczne dotyczą także osób z podwyższonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym, bo to właśnie takie wysokie ciśnienie w oku jest głównym czynnikiem ryzyka oraz pacjentów, u których objawy sugerują jaskrę, jak zmiany w polu widzenia, widzenie tęczy wokół świateł, bóle oka, zawroty głowy czy zaczerwienienie oczu. Szczególną uwagę powinno się zwrócić również na osoby z chorobami ogólnoustrojowymi takimi, jak cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, choroby serca czy astma, ponieważ tacy pacjenci są bardziej narażeni na rozwój jaskry.

Regularne działania, jak jaskra badania profilaktyczne, umożliwiają jej wczesne wykrycie, co znacząco zwiększa szansę na skuteczne leczenie i zapobiega trwałej utracie wzroku. Regularne monitorowanie stanu oka i ciśnienia wewnątrzgałkowego już w trakcie terapii przeciwjaskrowej pozwala również na odpowiednią korektę leczenia, co może zatrzymać lub spowolnić postęp tej choroby, a rozpoczęte jak najwcześniej leczenie jest najskuteczniejsze i pozwala pacjentom utrzymać wysoką jakość widzenia przez wiele lat od postawienia diagnozy.